κουρελού

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	κουρελού	οι	κουρελούδες
γενική	της	κουρελούς	των	κουρελούδων
αιτιατική	την	κουρελού	τις	κουρελούδες
κλητική		κουρελού		κουρελούδες
Κατηγορία όπως «αλεπού» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κουρελού < κουρελ(ής) + κατάληξη θηλυκού -ού

Πολύχρωμη κουρελού.

Προφορά

ΔΦΑ : /ku.ɾeˈlu/

τυπογραφικός συλλαβισμός : κου‐ρε‐λού

Ουσιαστικό

κουρελού θηλυκό

1. θηλυκό του κουρελής
   1. που είναι ντυμένη με κουρέλια

      ≈ συνώνυμα: ρακένδυτη (λόγιο)

   2. (μεταφορικά) πολύ φτωχιά

      ≈ συνώνυμα: πάμφτωχη

2. (ύφασμα) είδος υφαντού χαλιού, μικρού μεγέθους, που συνθέτεται από κομμάτια διαφόρων υφασμάτων ή περίσσεια νημάτων

   → δείτε και τη λέξη κιλίμι

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη κουρέλι

Μεταφράσεις

για γλώσσες που δεν έχουν ξεχωριστή λέξη για το θηλυκό σε αυτόν τον όρο (ή γενικά) δείτε κουρελής

    ντυμένη με κουρέλια

→ δείτε τη λέξη ρακένδυτη

    είδος χαλιού

αγγλικά : patchwork (en) rug (en)