κουρέλι

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	κουρέλι	κουρέλια
γενική	κουρελιού	κουρελιών
αιτιατική	κουρέλι	κουρέλια
κλητική	κουρέλι	κουρέλια

Ετυμολογία

κουρέλι < μεσαιωνική ελληνική κουρέλιν < λατινικά corellum < coriellum < υποκοριστικό του corium (δέρμα)

Ουσιαστικό

κουρέλι ουδέτερο

1. κομμάτι ύφασμα που είναι πολύ παλιό και πολύ φθαρμένο
2. (μεταφορικά-σκωπτικά) κακό ή παλιό ρούχο
3. (κατ’ επέκταση) αντικείμενο από χαρτί που είναι σκισμένο και λερωμένο
4. (μεταφορικά) χαρακτηρισμός ανθρώπου που έχει υποστεί ηθική ή σωματική ταλαιπωρία σε μεγάλο βαθμό

Συνώνυμα

• ράκος

Παράγωγες λέξεις

• κουρελάκι
• κουρελιάζομαι
• κουρελιάζω
• κουρελιάρα
• κουρελιάρης
• κουρελιάρικος
• κουρελιασμένος
• κουρελού

Σύνθετα

• κουρελόχαρτο

Μεταφράσεις

    κουρέλι

αγγλικά : rag (en) γαλλικά : haillon (fr) γερμανικά : Lumpen (de), Lappen (de), Fetzen (de)