κόρυνθος

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	κόρυνθος	οἱ	κόρυνθοι
γενική	τοῦ	κορύνθου	τῶν	κορύνθων
δοτική	τῷ	κορύνθῳ	τοῖς	κορύνθοις
αιτιατική	τὸν	κόρυνθον	τοὺς	κορύνθους
κλητική ὦ!		κόρυνθε		κόρυνθοι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		κορύνθω
γεν-δοτ	τοῖν		κορύνθοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'θρίαμβος' όπως «θρίαμβος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κόρυνθος < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

κόρυνθος, -ου αρσενικό

1. (ελληνιστική κοινή) είδος ζυμαρικού
2. (ελληνιστική κοινή) (ως κύριο όνομα) προσωνύμιο του Απόλλωνα

   ※  2ος κε αιώνας ⌘ Παυσανίας, Ελλάδος περιήγησις/Μεσσηνιακά, 4.34.7 @scaife.perseus

   Κόρυνθον δὲ Ἀπόλλωνα ὀνομάζουσι.

Πηγές

• κόρυνθος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
• Πάπυρος–Λαρούς–Μπριτάννικα: Λεξικό της ελληνικής γλώσσας, αρχαίας - μεσαιωνικής - νέας, ερμηνευτικό - ετυμολογικό. Αθήνα: Πάπυρος, 1981‑1994, έκδοση: 2013.