λαχανεύς

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	λαχανεύς	οἱ	λαχανεῖς - λαχανῆς*
γενική	τοῦ	λαχανέως	τῶν	λαχανέων
δοτική	τῷ	λαχανεῖ	τοῖς	λαχανεῦσῐ(ν)
αιτιατική	τὸν	λαχανέᾱ	τοὺς	λαχανέᾱς
κλητική ὦ!		λαχανεῦ		λαχανεῖς - λαχανῆς*
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		λαχανῆ1 ή λαχανεῖ2
γεν-δοτ	τοῖν		λαχανέοιν
* αττικός τύπος 1 όπως στη Γραμματική του Smyth 2 όπως στη Γραμματική Γυμνασίου-Λυκείου Οικονόμου.
3η κλίση, ομάδα 'βασιλεύς', Κατηγορία 'βασιλεύς' όπως «βασιλεύς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

λαχανεύς < αρχαία ελληνική λάχαν(ον) + -εύς

Ουσιαστικό

λαχανεύς αρσενικό

• (ελληνιστική κοινή , επάγγελμα) λαχανοπώλης

Άλλες μορφές

• λαχανᾶς

Πηγές

• Μοντανάρι (Montanari), Φράνκο (Franco) (2013). Σύγχρονο λεξικό της αρχαίας ελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Παπαδήμας. 
• λαχανεύς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.