ξεγελάω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

ξεγελάω < ξεγελ(ώ) + -άω < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική ἐκγελῶ, συνηρημένος τύπος του ἐκγελάω. Συγχρονικά αναλύεται σε ξε- + γελάω

Προφορά

ΔΦΑ : /kse.ʝeˈla.o/

Ρήμα

ξεγελάω/ξεγελώ, πρτ.: ξεγελούσα/ξεγέλαγα, αόρ.: ξεγέλασα, παθ.φωνή: ξεγελιέμαι, π.αόρ.: ξεγελάστηκα, μτχ.π.π.: ξεγελασμένος

• εξαπατώ κάποιον με ψέματα ή υποκρισία, τον κάνω να με πιστέψει ή να μου δείξει εμπιστοσύνη

  τον ξεγέλασε και του έφαγε την περιουσία

Άλλες μορφές

• ξεγελώ (λιγότερο συχνό)

Εκφράσεις

• ξεγελάω την πείνα μου : τρώω κάτι πρόχειρο, για να μην πεινάω προσωρινά

Συγγενικά

• ξεγέλασμα
• ξεγελάστρα
• ξεγελαστής
• → και δείτε τις λέξεις γελάω και γελώ

Συνώνυμα

• εμπαίζω
• κοροϊδεύω
• παραπλανώ

Κλίση

    Ενεργητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	ξεγελάω - ξεγελώ	ξεγελούσα - ξεγέλαγα	θα ξεγελάω - ξεγελώ	να ξεγελάω - ξεγελώ		ξεγελώντας
β' ενικ.	ξεγελάς	ξεγελούσες - ξεγέλαγες	θα ξεγελάς	να ξεγελάς	ξεγέλα - ξεγέλαγε
γ' ενικ.	ξεγελάει - ξεγελά	ξεγελούσε - ξεγέλαγε	θα ξεγελάει - ξεγελά	να ξεγελάει - ξεγελά
α' πληθ.	ξεγελάμε - ξεγελούμε	ξεγελούσαμε - ξεγελάγαμε	θα ξεγελάμε - ξεγελούμε	να ξεγελάμε - ξεγελούμε
β' πληθ.	ξεγελάτε	ξεγελούσατε - ξεγελάγατε	θα ξεγελάτε	να ξεγελάτε	ξεγελάτε
γ' πληθ.	ξεγελάν(ε) - ξεγελούν(ε)	ξεγελούσαν(ε) - ξεγέλαγαν - ξεγελάγανε	θα ξεγελάν(ε) - ξεγελούν(ε)	να ξεγελάν(ε) - ξεγελούν(ε)
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		ξεγέλασα	θα ξεγελάσω	να ξεγελάσω		ξεγελάσει
β' ενικ.		ξεγέλασες	θα ξεγελάσεις	να ξεγελάσεις	ξεγέλα - ξεγέλασε
γ' ενικ.		ξεγέλασε	θα ξεγελάσει	να ξεγελάσει
α' πληθ.		ξεγελάσαμε	θα ξεγελάσουμε	να ξεγελάσουμε
β' πληθ.		ξεγελάσατε	θα ξεγελάσετε	να ξεγελάσετε	ξεγελάστε
γ' πληθ.		ξεγέλασαν ξεγελάσαν(ε)	θα ξεγελάσουν(ε)	να ξεγελάσουν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική
α' ενικ.	έχω ξεγελάσει	είχα ξεγελάσει	θα έχω ξεγελάσει	να έχω ξεγελάσει
β' ενικ.	έχεις ξεγελάσει	είχες ξεγελάσει	θα έχεις ξεγελάσει	να έχεις ξεγελάσει	έχε ξεγελασμένο
γ' ενικ.	έχει ξεγελάσει	είχε ξεγελάσει	θα έχει ξεγελάσει	να έχει ξεγελάσει
α' πληθ.	έχουμε ξεγελάσει	είχαμε ξεγελάσει	θα έχουμε ξεγελάσει	να έχουμε ξεγελάσει
β' πληθ.	έχετε ξεγελάσει	είχατε ξεγελάσει	θα έχετε ξεγελάσει	να έχετε ξεγελάσει	έχετε ξεγελασμένο
γ' πληθ.	έχουν ξεγελάσει	είχαν ξεγελάσει	θα έχουν ξεγελάσει	να έχουν ξεγελάσει
Συντελεσμένοι χρόνοι β΄ (μεταβατικοί)
Παρακείμενος	έχω (έχεις, έχει, έχουμε, έχετε, έχουν) ξεγελασμένο
Υπερσυντέλικος	είχα (είχες, είχε , είχαμε, είχατε, είχαν) ξεγελασμένο
Συντελ. Μέλλ.	θα έχω (θα έχεις, θα έχει, θα έχουμε, θα έχετε, θα έχουν) ξεγελασμένο
Υποτακτική	να έχω (να έχεις, να έχει, να έχουμε, να έχετε, να έχουν) ξεγελασμένο

    Παθητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	ξεγελιέμαι	ξεγελιόμουν(α)	θα ξεγελιέμαι	να ξεγελιέμαι
β' ενικ.	ξεγελιέσαι	ξεγελιόσουν(α)	θα ξεγελιέσαι	να ξεγελιέσαι
γ' ενικ.	ξεγελιέται	ξεγελιόταν(ε)	θα ξεγελιέται	να ξεγελιέται
α' πληθ.	ξεγελιόμαστε	ξεγελιόμαστε ξεγελιόμασταν	θα ξεγελιόμαστε	να ξεγελιόμαστε
β' πληθ.	ξεγελιέστε	ξεγελιόσαστε ξεγελιόσασταν	θα ξεγελιέστε	να ξεγελιέστε	ξεγελιέστε
γ' πληθ.	ξεγελιούνται	ξεγελιόνταν(ε) ξεγελιούνταν ξεγελιόντουσαν	θα ξεγελιούνται	να ξεγελιούνται
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		ξεγελάστηκα	θα ξεγελαστώ	να ξεγελαστώ		ξεγελαστεί
β' ενικ.		ξεγελάστηκες	θα ξεγελαστείς	να ξεγελαστείς	ξεγελάσου
γ' ενικ.		ξεγελάστηκε	θα ξεγελαστεί	να ξεγελαστεί
α' πληθ.		ξεγελαστήκαμε	θα ξεγελαστούμε	να ξεγελαστούμε
β' πληθ.		ξεγελαστήκατε	θα ξεγελαστείτε	να ξεγελαστείτε	ξεγελαστείτε
γ' πληθ.		ξεγελάστηκαν ξεγελαστήκαν(ε)	θα ξεγελαστούν(ε)	να ξεγελαστούν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	έχω ξεγελαστεί	είχα ξεγελαστεί	θα έχω ξεγελαστεί	να έχω ξεγελαστεί		ξεγελασμένος
β' ενικ.	έχεις ξεγελαστεί	είχες ξεγελαστεί	θα έχεις ξεγελαστεί	να έχεις ξεγελαστεί
γ' ενικ.	έχει ξεγελαστεί	είχε ξεγελαστεί	θα έχει ξεγελαστεί	να έχει ξεγελαστεί
α' πληθ.	έχουμε ξεγελαστεί	είχαμε ξεγελαστεί	θα έχουμε ξεγελαστεί	να έχουμε ξεγελαστεί
β' πληθ.	έχετε ξεγελαστεί	είχατε ξεγελαστεί	θα έχετε ξεγελαστεί	να έχετε ξεγελαστεί
γ' πληθ.	έχουν ξεγελαστεί	είχαν ξεγελαστεί	θα έχουν ξεγελαστεί	να έχουν ξεγελαστεί
Συντελεσμένοι χρόνοι (β΄ τύποι)
Παρακείμενος	είμαι, είσαι, είναι ξεγελασμένος - είμαστε, είστε, είναι ξεγελασμένοι
Υπερσυντέλικος	ήμουν, ήσουν, ήταν ξεγελασμένος - ήμαστε, ήσαστε, ήταν ξεγελασμένοι
Συντελ. Μέλλ.	θα είμαι, θα είσαι, θα είναι ξεγελασμένος - θα είμαστε, θα είστε, θα είναι ξεγελασμένοι
Υποτακτική	να είμαι, να είσαι, να είναι ξεγελασμένος - να είμαστε, να είστε, να είναι ξεγελασμένοι

Μεταφράσεις

    ξεγελάω

αγγλικά : deceive (en) γαλλικά : tromper (fr)