υποπράσινος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	υποπράσινος	η	υποπράσινη	το	υποπράσινο
γενική	του	υποπράσινου	της	υποπράσινης	του	υποπράσινου
αιτιατική	τον	υποπράσινο	την	υποπράσινη	το	υποπράσινο
κλητική		υποπράσινε		υποπράσινη		υποπράσινο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	υποπράσινοι	οι	υποπράσινες	τα	υποπράσινα
γενική	των	υποπράσινων	των	υποπράσινων	των	υποπράσινων
αιτιατική	τους	υποπράσινους	τις	υποπράσινες	τα	υποπράσινα
κλητική		υποπράσινοι		υποπράσινες		υποπράσινα
Κατηγορία όπως «όμορφος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

υποπράσινος < (διαχρονικό δάνειο) καθαρεύουσα ὑποπράσινος (μαρτυρείται από το 1817) Μορφολογικά αναλύεται σε υπο- + πράσινος

Προφορά

ΔΦΑ : /i.poˈpɾa.si.nos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : υ‐πο‐πρά‐σι‐νος

Επίθετο

υποπράσινος, -η, -ο

• που δεν είναι τελείως πράσινος, ο πρασινωπός

  ※  Το ασυνήθιστο υλικό από το οποίο έχει κατασκευαστεί το συγκεκριμένο ειδώλιο (υποπράσινος λίθος αντί για λευκό μάρμαρο) ενδέχεται να υποδηλώνει εξωκυκλαδική προέλευση, πιθανώς από την Αττική.

  Γυναικείο ειδώλιο παραλλαγής Δωκαθισμάτων, Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη πράσινος

Μεταφράσεις

    υποπράσινος

Πηγές

• ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία.
• υποπράσινος - Αναστασιάδη - Συμεωνίδη, Άννα (2003). Αντίστροφο λεξικό της νέας ελληνικής. Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών. Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη.  (συντομογραφίες)