φωνούμενος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	φωνούμενος	η	φωνούμενη	το	φωνούμενο
γενική	του	φωνούμενου	της	φωνούμενης	του	φωνούμενου
αιτιατική	τον	φωνούμενο	τη	φωνούμενη	το	φωνούμενο
κλητική		φωνούμενε		φωνούμενη		φωνούμενο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	φωνούμενοι	οι	φωνούμενες	τα	φωνούμενα
γενική	των	φωνούμενων	των	φωνούμενων	των	φωνούμενων
αιτιατική	τους	φωνούμενους	τις	φωνούμενες	τα	φωνούμενα
κλητική		φωνούμενοι		φωνούμενες		φωνούμενα
ομάδα 'εισαγόμενος', Κατηγορία όπως «εισαγόμενος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

φωνούμενος < φωνῶ (μιλάω) κατά την αρχαία φράση τα φωνηθέντα (λόγια που έχουν προφερθεί)

Επίθετο

φωνούμενος

• (λόγιο) (για τον ανθρώπινο λόγο) η ομιλία, η έναρθρη, η γλώσσα του ανθρώπου που εκφωνείται, κατ' αντιδιαστολή προς τον ενδιάθετο λόγο που πλάθεται στη νόηση και την ψυχή

  ↪ Ο φωνούμενος λόγος.

  ≈ συνώνυμα: έναρθρος

  ≠ αντώνυμα: άναρθρος

Μεταφράσεις

    φωνούμενος

Πηγές

• φωνούμενος - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας