χαρακτηρολογία

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	χαρακτηρολογία	οι	χαρακτηρολογίες
γενική	της	χαρακτηρολογίας	των	χαρακτηρολογιών
αιτιατική	τη	χαρακτηρολογία	τις	χαρακτηρολογίες
κλητική		χαρακτηρολογία		χαρακτηρολογίες
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

χαρακτηρολογία < λόγιο ενδογενές δάνειο: γερμανική Charakterologie < αρχαία ελληνικά χαρακτηρ- + -ο- + -λογία

Προφορά

ΔΦΑ : /xa.ɾa.kti.ɾo.loˈʝi.a/

τυπογραφικός συλλαβισμός : χα‐ρα‐κτη‐ρο‐λο‐γί‐α

Ουσιαστικό

χαρακτηρολογία θηλυκό

• (ψυχολογία) κλάδος της ψυχολογίας που μελετά τα ατομικά γνωρίσματα των ανθρώπινων χαρακτήρων

  παιδαγωγική χαρακτηρολογία

  η χαρακτηρολογία σ' ένα μυθιστόρημα

  με τη χαρακτηρολογία μελετάμε μια πινακοθήκη των ανθρώπινων τύπων

  ※  Τρανταχτό ή ξεθυμασμένο, καγχαστικό ή παρεξηγημένο, περιφρονητικό ή εσωστρεφές, σπάνια ταυτίζεται με την ιλαρότητα

  Παπαγιαννίδου, Μαίρη. "Η χαρακτηρολογία του γέλιου" 2008.11.24, εφημερίδα Το Βήμα

Συνώνυμα

• ψυχολογία ατομικών διαφορών

Μεταφράσεις

• → και δείτε τη λέξη ψυχολογία ατομικών διαφορών

    χαρακτηρολογία

γερμανικά : Charakterologie (de), Characterologie (de)