χιονοτρόφος

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	χιονοτρόφος	τὸ	χιονοτρόφον
γενική	τοῦ/τῆς	χιονοτρόφου	τοῦ	χιονοτρόφου
δοτική	τῷ/τῇ	χιονοτρόφῳ	τῷ	χιονοτρόφῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	χιονοτρόφον	τὸ	χιονοτρόφον
κλητική ὦ!		χιονοτρόφε		χιονοτρόφον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	χιονοτρόφοι	τὰ	χιονοτρόφᾰ
γενική	τῶν	χιονοτρόφων	τῶν	χιονοτρόφων
δοτική	τοῖς/ταῖς	χιονοτρόφοις	τοῖς	χιονοτρόφοις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	χιονοτρόφους	τὰ	χιονοτρόφᾰ
κλητική ὦ!		χιονοτρόφοι		χιονοτρόφᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	χιονοτρόφω	τὼ	χιονοτρόφω
γεν-δοτ	τοῖν	χιονοτρόφοιν	τοῖν	χιονοτρόφοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «τοξοβόλος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

χιονοτρόφος < χιόν(ος) + -ο- + -τρόφος

Επίθετο

χιονοτρόφος, ος, ον

• κυριολεκτικά που τρέφεται με χιόνι, μεταφορικά γεμάτος με χιόνι, χιονοσκέπαστος

  ※  Ἀρτέμιδος χιονοτρόφον ὄμμα Κιθαιρών (Ευριπίδης, Φοίνισσες)

  Της Αρτέμιδας, ο χιονοσκέπαστος, αγαπημένος Κιθαιρώνας

Συνώνυμα

• χιονοθρέμμων

Πηγές

• χιονοτρόφος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• χιονοτρόφος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.