ἀκρατοπότης

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	ἀκρατοπότης	οἱ	ἀκρατοπόται
γενική	τοῦ	ἀκρατοπότου	τῶν	ἀκρατοποτῶν
δοτική	τῷ	ἀκρατοπότῃ	τοῖς	ἀκρατοπόταις
αιτιατική	τὸν	ἀκρατοπότην	τοὺς	ἀκρατοπότᾱς
κλητική ὦ!		ἀκρατοπότᾰ		ἀκρατοπόται
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἀκρατοπότᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		ἀκρατοπόταιν
1η κλίση, ομάδα 'στρατιώτης', Κατηγορία 'τοξότης' όπως «τοξότης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἀκρατοπότης < ἄκρατο(ς) + -πότης

Ουσιαστικό

ἀκρατοπότης, -ου αρσενικό

• που πίνει άκρατο κρασί δηλ. χωρίς πρόσμειξη νερού

  ※  2/3ος↓ αιώνας ⌘ Ἀθήναιος ὁ Nαυκρατίτης, Δειπνοσοφισταί, 10, 48 , 436e-436f, @scaife.perseus, @el.wikisource

  Κλεομένης δὲ ὁ Λακεδαιμόνιος ὅτι καὶ ἀκρατοπότης ἦν προείρηται· ὅτι δὲ διὰ μέθην ἑαυτὸν καὶ μαχαίρᾳ κατέτεμεν ʽ Ἡρόδοτος ἱστόρησε.

Άλλες μορφές

• ιωνικός τύπος : ἀκρητοπότης

Συγγενικά

• ἀκρατοποσία
• ἀκρατοποτέω
• Ἀκρατοπότης
• ἀκρατοπώλης
• → και δείτε τις λέξεις ἄκρατος, ἀκρητοπότης, πίνω και πότης

Πηγές

• ἀκρατοπότης - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἀκρατοπότης - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.