ἐμέ

Αρχαία ελληνικά (grc)

Κλιτικός τύπος αντωνυμίας

ἐμέ

• (προσωπική αντωνυμία) α΄ πρόσωπο αιτιατική ενικού του ἐγώ

Άλλες μορφές

• με

Κλίση

η προσωπική αντωνυμία
Οι δεύτεροι άτονοι τύποι είναι εγκλιτικοί.
αριθμός	ενικός			πληθυντικός			δυϊκός
πρόσωπα → πτώσεις ↓	α΄ πρόσωπο	β΄ πρόσωπο	γ΄ πρόσωπο	α΄ πρόσωπο	β΄ πρόσωπο	γ΄ πρόσωπο	α΄ πρόσωπο	β΄ πρόσωπο	γ΄ πρόσωπο
ονομαστική	ἐγώ	σύ	οὗτος	ἡμεῖς	ὑμεῖς	σφεῖς	νώ	σφώ	σφώ
γενική	ἐμοῦ, μου	σοῦ, σου	οὗ, οὑ	ἡμῶν	ὑμῶν	σφῶν	νῷν	σφῷν
δοτική	ἐμοί, μοι	σοί, σοι	οἷ, οἱ	ἡμῖν	ὑμῖν	σφίσι(ν)	νῷν	σφῷν
αιτιατική	ἐμέ, με	σέ, σε	ἕ, ἑ	ἡμᾶς	ὑμᾶς	σφᾶς	νώ	σφώ	σφώ
επίθετο	ἐμός	σός	ἑός	ἡμέτερος	ὑμέτερος	σφέτερος	νωΐτερος	σφωΐτερος	σφωΐτερος
Παράρτημα:Γραμματική: Αντωνυμίες
επική κλίση οι διαφορετικοί τύποι, με έντονα γράμματα
πρόσωπα → πτώσεις ↓	α΄ πρόσωπο	β΄ πρόσωπο	γ΄ πρόσωπο	α΄ πρόσωπο	β΄ πρόσωπο	γ΄ πρόσωπο	α΄ πρόσωπο	β΄ πρόσωπο	γ΄ πρόσωπο
ονομαστική	ἐγώ, ἐγών	σύ, τύνη	ὁ, οὗτος	ἡμεῖς ἄμμες	ὑμεῖς ὕμμες	σφεῖς σφές	νῶϊ νώ	σφῶϊ σφώ	σφωέ σφωε
γενική	ἐμοῖο, ἐμέο ἐμεῦ, μευ ἐμέθεν	σοῖο, σέο, σεο σεῦ, σευ σέθεν	εἷο, ἕο, ἑο εὗ, εὑ ἕθεν, ἑθεν ἑοῖο	ἡμείων ἡμέων	ὑμείων ὑμέων	σφείων σφέων σφεων σφῶν	νῶϊν	σφῶϊν σφῷν	σφωΐν σφωιν
δοτική	ἐμοί, μοι	σοί, τοι τείν	ἑοῖ, οἷ, οἱ	ἡμῖν ἄμμι(ν)	ὑμῖν ὕμμι(ν)	σφίσι(ν) σφισι(ν) σφιν	νῶϊν	σφῶϊν σφῷν	σφωΐν σφωιν
αιτιατική	ἐμέ, με	σέ, σε	ἑέ, ἕ, ἑ μιν, σφε	ἡμέας ἄμμε	ὑμέας ὕμμε	σφέας σφεας σφε	νῶϊ νώ	σφῶϊ σφώ	σφωέ σφωε
επίθετο	ἐμός, ὅς	σός, ὅς	ἑός, ὅς	ἡμός ἡμέτερος	ὑμός ὑμέτερος	σφός σφέτερος	νωΐτερος	σφός σφωΐτερος	σφός σφωΐτερος
Κατηγορία:Επικοί τύποι