ἐμέ

Αρχαία ελληνικά (grc)

Κλιτικός τύπος αντωνυμίας

ἐμέ

• ἐγώ, στην αιτιατική του ενικού

Κλίση

Προσωπική Αντωνυμία
	ενικός
πτώση	α' πρόσωπο	β' πρόσωπο	γ' πρόσωπο
ονομαστική	ἐγώ	σύ	-
γενική	ἐμοῦ, μου	σοῦ, σου	(οὗ)
δοτική	ἐμοί, μοι	σοί, σοι	οἷ, οἱ
αιτιατική	ἐμέ, με	σέ, σει	(ἕ)
κλητική	(οὗτος)	(αὕτη)	-
πτώση	πληθυντικός
ονομαστική	ἡμεῖς	ὑμεῖς	(σφεῖς)
γενική	ἡμῶν	ὑμῶν	(σφῶν)
δοτική	ἡμῖν	ὑμῖν	(σφίσι(ν))
αιτιατική	ἡμᾶς	ὑμᾶς	(σφᾶς)
κλητική	-	-	-
δυϊκός αριθμός: α' πρόσωπο ονομ.αιτ.: νώ, νῶϊ γενική, δοτική: νῷν β' πρόσωπο ονομ.αιτ.: σφώ, σφῶϊ γενική, δοτική: σφῷν