-μανής

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός
ονομαστική	-μανής	-μανής	-μανές
γενική	-μανούς	-μανούς	-μανούς
αιτιατική	-μανή	-μανή	-μανές
κλητική	-μανή(ής)	-μανής	-μανές
πτώση	πληθυντικός
ονομαστική	-μανείς	-μανείς	-μανή
γενική	-μανών	-μανών	-μανών
αιτιατική	-μανείς	-μανείς	-μανή
κλητική	-μανείς	-μανείς	-μανή

Ετυμολογία

-μανής < (λόγιο) αρχαία ελληνική -μανής < μαν(ία) + -ής.

Προφορά

ΔΦΑ : /maˈnis/

συλλαβισμός : -μα‐νής

Επίθημα

-μανής αρσενικό (θηλυκό -μανής, ουδέτερο -μανές)

• δεύτερο συνθετικό για το σχηματισμό ονομάτων ουσιαστικών ή επιθέτων όπου το πρόσωπο
  1. τείνει σε υπερβολική ικανοποίηση της σημασίας του πρώτου συνθετικού

     τελειομανής

  2. (ψυχιατρική) διακατέχεται από παθολογική μανία που δηλώνει το πρώτο συνθετικό

     πυρομανής

Παράγωγες λέξεις

• Νεοελληνικές λέξεις με επίθημα -μανής στο Βικιλεξικό

Μεταφράσεις

    -μανής

αγγλικά : -mania (en)