Καφήρειος

Αρχαία ελληνικά (grc)

γένη →	αρσενικό & θηλυκό		θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	Καφήρειος	ἡ	Καφηρείᾱ	τὸ	Καφήρειον
γενική	τοῦ/τῆς	Καφηρείου	τῆς	Καφηρείᾱς	τοῦ	Καφηρείου
δοτική	τῷ/τῇ	Καφηρείῳ	τῇ	Καφηρείᾳ	τῷ	Καφηρείῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	Καφήρειον	τὴν	Καφηρείᾱν	τὸ	Καφήρειον
κλητική ὦ!		Καφήρειε		Καφηρείᾱ		Καφήρειον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	Καφήρειοι	αἱ	Καφήρειαι	τὰ	Καφήρειᾰ
γενική	τῶν	Καφηρείων	τῶν	Καφηρείων	τῶν	Καφηρείων
δοτική	τοῖς/ταῖς	Καφηρείοις	ταῖς	Καφηρείαις	τοῖς	Καφηρείοις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	Καφηρείους	τὰς	Καφηρείᾱς	τὰ	Καφήρειᾰ
κλητική ὦ!		Καφήρειοι		Καφήρειαι		Καφήρειᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	Καφηρείω	τὼ	Καφηρείᾱ	τὼ	Καφηρείω
γεν-δοτ	τοῖν	Καφηρείοιν	τοῖν	Καφηρείαιν	τοῖν	Καφηρείοιν
Θηλυκό σε -ος, όπως στον Ευριπίδη (Τρωάδες, 90). Θηλυκό, ιωνικός τύπος  σε -η. Το θηλυκό σε -α επικρατεί στην ελληνιστική περίοδο.
2η&1η κλίση, Κατηγορία 'βέβαιος' όπως «βέβαιος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

Καφήρειος < Καφηρ(εύς) + -ειος

Επίθετο

Καφήρειος, -α/ος, -ον

• ο σχετικός με τον Καφηρέα

  ※  5ος πκε αιώνας ⌘ Εὐριπίδης, Τρῳάδες, 90 (89-91, Πρόλογος [θηλυκό σε -ος]) Μετάφραση, αναθεωρημένη έκδοση (1972) Οι Τρωαδίτισσες: Θρασύβουλος Σταύρου, 1η έκδοση (1952) @greek‑language.gr

  ἀκταὶ δὲ Μυκόνου Δήλιοί τε χοιράδες
  Σκῦρός τε Λῆμνός θ᾽ αἱ Καφήρειοί τ᾽ ἄκραι
  πολλῶν θανόντων σώμαθ᾽ ἕξουσιν νεκρῶν.

  Της Μύκονος οι αχτές, η Σκύρο, η Λήμνο, / ο κάβος ο Καφήρειος και της Δήλος / οι βράχοι θα δεχτούν σωρούς κουφάρια.

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη Καφηρεύς

Πηγές

• Καφήρειος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.