απόλυτος
 Δείτε επίσης : απολυτός, απολύτως |
Πίνακας περιεχομένων
Ελληνικά (el) [επεξεργασία]
| πτώση | ενικός | ||
|---|---|---|---|
| ονομαστική | απόλυτος | απόλυτη | απόλυτο |
| γενική | απόλυτου | απόλυτης | απόλυτου |
| αιτιατική | απόλυτο | απόλυτη | απόλυτο |
| κλητική | απόλυτε | απόλυτη | απόλυτο |
| πτώση | πληθυντικός | ||
| ονομαστική | απόλυτοι | απόλυτες | απόλυτα |
| γενική | απόλυτων | απόλυτων | απόλυτων |
| αιτιατική | απόλυτους | απόλυτες | απόλυτα |
| κλητική | απόλυτοι | απόλυτες | απόλυτα |
Ετυμολογία [επεξεργασία]
- απόλυτος < αρχαία ελληνική ἀπόλυτος < ἀπολύω
Επίθετο[επεξεργασία]
απόλυτος, -η, -ο
- που έχει μια ιδιότητα στον υπέρτατο βαθμό
- η απόλυτη ομορφιά
- που επιμένει πάρα πολύ στην άποψή του, ο βέβαιος, ο αμετάπειστος
- (γραμματική) που δεν συνδέεται συντακτικά με κάποιον από τους κύριους όρους μιας πρότασης
- η απόλυτη μετοχή των προσωπικών ρημάτων στα αρχαία ελληνικά τίθεται σε πτώση γενική
