βιοτή

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	βιοτή	οι	βιοτές
γενική	της	βιοτής	των	βιοτών
αιτιατική	τη	βιοτή	τις	βιοτές
κλητική		βιοτή		βιοτές
Κατηγορία όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

βιοτή < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική βιοτή

Ουσιαστικό

βιοτή θηλυκό

1. (λογοτεχνικό) η ζωή, ο βίος
2. οι ανάγκες της ζωής

Μεταφράσεις

    βιοτή

→ δείτε τις λέξεις ζωή και βίος

Πηγές

• Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.  (Αʹ έκδοση: 1998)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	βιοτή	αἱ	βιοταί
γενική	τῆς	βιοτῆς	τῶν	βιοτῶν
δοτική	τῇ	βιοτῇ	ταῖς	βιοταῖς
αιτιατική	τὴν	βιοτήν	τὰς	βιοτᾱ́ς
κλητική ὦ!		βιοτή		βιοταί
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		βιοτᾱ́
γεν-δοτ	τοῖν		βιοταῖν
1η κλίση, Κατηγορία 'ψυχή' όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

βιοτή, παράλληλος τύπος του βίοτος < βίος • Η Ετυμολογία χρειάζεται ανάπτυξη με τεκμηρίωση. Μπορείτε να βοηθήσετε;  

Ουσιαστικό

βιοτή θηλυκό

1. η ζωή

   ※  8ος αιώνας  ⌘ Ὅμηρος, Ὀδύσσεια, 4 (δ. Τὰ ἐν Λακεδαίμονι.), στίχ. 563-565

   ἀλλά σ’ ἐς Ἠλύσιον πεδίον καὶ πείρατα γαίης / ἀθάνατοι πέμψουσιν, ὅθι ξανθὸς Ῥαδάμανθυς, / τῇ περ ῥηΐστη βιοτὴ πέλει ἀνθρώποισιν.

   → λείπει η μετάφραση

2. η επιβίωση

Συνώνυμα

• βίοτος

Πηγές

• βιοτή - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• βιοτή - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.