γραικοτουρκικός

Από Βικιλεξικό
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση

Νέα ελληνικά (el)[επεξεργασία]

↓ πτώσεις       ενικός      
γένη → αρσενικό θηλυκό ουδέτερο
ονομαστική ο γραικοτουρκικός η γραικοτουρκική το γραικοτουρκικό
      γενική του γραικοτουρκικού της γραικοτουρκικής του γραικοτουρκικού
    αιτιατική τον γραικοτουρκικό τη γραικοτουρκική το γραικοτουρκικό
     κλητική γραικοτουρκικέ γραικοτουρκική γραικοτουρκικό
↓ πτώσεις   πληθυντικός  
γένη → αρσενικό θηλυκό ουδέτερο
ονομαστική οι γραικοτουρκικοί οι γραικοτουρκικές τα γραικοτουρκικά
      γενική των γραικοτουρκικών των γραικοτουρκικών των γραικοτουρκικών
    αιτιατική τους γραικοτουρκικούς τις γραικοτουρκικές τα γραικοτουρκικά
     κλητική γραικοτουρκικοί γραικοτουρκικές γραικοτουρκικά
Κατηγορία όπως «καλός» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία [επεξεργασία]

γραικοτουρκικός < Γραικ(ός) + -ο- + τουρκικός

Προφορά[επεξεργασία]

ΔΦΑ : /ɣɾe.ko.tuɾ.ciˈkos/
τυπογραφικός συλλαβισμός: γραι‐κο‐τουρ‐κι‐κός

Επίθετο[επεξεργασία]

γραικοτουρκικός, -ή, -ό

  1. που αναφέρεται στους Έλληνες (Γραικούς) της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας
    ※  Με τη Συνθήκη του Κιουτσούκ Καϊναρτζή το 1774 και με τις άλλες συνθήκες Ρωσίας και Πύλης που ακολούθησαν, οι ραγιάδες αποκτήσαν το δικαίωμα να υψώνουν τη ρωσική σημαία στα καράβια τους. Μετά τη συνθήκη του 1779, προς ουδετέρωσιν της ρωσικής επιρροής, ο ευφυής και μεγαλοπρεπής στόλαρχος Χουσεΐν πασάς παραχώρησε ανάλογα προνόμια στις ναυτικές νήσους, καθώς και άδεια κατασκευής μεγαλύτερων πλοίων, αλλά κυρίως τη χρήση ιδιαίτερης σημαίας, από τα πλοία των νήσων, της Γραικοτουρκικής (τρεις οριζόντιες ζώνες, μια κυανή στο μέσον και δύο ερυθρές επάνω και κάτω).
    Μαζαράκης-Αινιάν, Ιωάννης Κ. (2007), Τα Ακρόπρωρα του Εθνικού Ιστορικού Μουσείου, Εθνικό Ιστορικό Μουσείο, Αθήνα 2007, σελ. 9
    ※  Γράφει λοιπόν ο Π. Ενεπεκίδης: «…και ο τραπεζίτης και εθνικός ευεργέτης Γ. Ζαρίφης όχι πλέον ως ουτοπικός οραματιστής ενός Γραικοτουρκικού βασιλείου ή ομοσπονδιακού κράτους με πρότυπο την παλαιά Αυστροουγγαρία, αλλώς ένας ρεαλιστής έμπορος».
    Βενέτης, Αντώνης (15 Μαρτίου 2023), Οι Έλληνες τραπεζίτες και η φενάκη της ελληνοτουρκικής ομοσπονδίας, ardin-rixi.gr
  2. ο καραμανλίδικος
    ※  Σημαντικό είναι και το ερευνητικό κεφάλαιο του Γιώργου Κεχαγιόγλου, το οποίο αναφέρεται στην ανεξερεύνητη γραικοτουρκική λογοτεχνική παραγωγή του 19ου αιώνα, κυρίως μετά το 1839, λόγω της Τανζιμάτ (μεταρρύθμιση).
    Αλιγιζάκης, Αγησίλαος Κ., Βιβλιοκριτική: Η νεοελληνική πεζογραφία (1830-1880), fractalart.gr

Μεταφράσεις[επεξεργασία]