ζηλόφθονος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	ζηλόφθονος	η	ζηλόφθονη	το	ζηλόφθονο
γενική	του	ζηλόφθονου	της	ζηλόφθονης	του	ζηλόφθονου
αιτιατική	τον	ζηλόφθονο	τη	ζηλόφθονη	το	ζηλόφθονο
κλητική		ζηλόφθονε		ζηλόφθονη		ζηλόφθονο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	ζηλόφθονοι	οι	ζηλόφθονες	τα	ζηλόφθονα
γενική	των	ζηλόφθονων	των	ζηλόφθονων	των	ζηλόφθονων
αιτιατική	τους	ζηλόφθονους	τις	ζηλόφθονες	τα	ζηλόφθονα
κλητική		ζηλόφθονοι		ζηλόφθονες		ζηλόφθονα
Κατηγορία όπως «όμορφος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ζηλόφθονος < (διαχρονικό δάνειο) μεσαιωνική ελληνική ζηλόφθονος ή ζήλ(ος) + -ό- + φθόν(ος) + κατάληξη επιθέτων -ος

Προφορά

ΔΦΑ : /ziˈlo.fθo.nos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ζη‐λό‐φθο‐νος

Επίθετο

ζηλόφθονος, -η, ο

• που νιώθει ζήλια και φθόνο για την επιτυχία των άλλων

  ※  Άσπλαχνοι και ζηλόφθονοι θεοί, σ' αυτό είστε πρώτοι

  Δημήτρης Μαρωνίτης, μετάφραση της Οδύσσειας του Ομήρου, @greek-language.gr ραψωδία ε (5η), στίχος 118: «Σχέτλιοί ἐστε, θεοί, ζηλήμονες ἔξοχον ἄλλων»

Άλλες μορφές

• ζηλόφθονας

Συνώνυμα

• φθονερός
• ζηλιάρης

Μεταφράσεις

    ζηλόφθονος

γαλλικά : envieux (fr)

→ δείτε τη λέξη ζηλιάρης

---

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

→ ζητούμενο λήμμα

Πηγές

• ζηλόφθονος - LBG - Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts (Λεξικό της Βυζαντινής Ελληνικής, ιδίως για τον 9ο-12ο αιώνα), Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften (Έκδοση της Αυστριακής Ακαδημίας Επιστημών)
• ζηλόφθονος -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα].