μανάρι

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	μανάρι	τα	μανάρια
γενική	του	μαναριού	των	μαναριών
αιτιατική	το	μανάρι	τα	μανάρια
κλητική		μανάρι		μανάρια
Οι καταλήξεις -ιού, -ια, -ιών προφέρονται με συνίζηση.
Κατηγορία όπως «τραγούδι» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μανάρι < (άμεσο δάνειο) αρωμουνική manări, πληθυντικός αριθμός του manăre < λατινική manuarius < manus + -arius < πρωτοϊταλική *manus < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *méh₂-r̥ / *mh₂-én-

Ουσιαστικό

μανάρι ουδέτερο

1. μικρό αρνάκι, αμνοερίφιο που τρέφεται ειδικά με προορισμό να το σφάξουν νεαρό

   → δείτε και τη λέξη βετούλι

2. (προσφώνηση, μεταφορικά) θαυμαστική προσφώνηση (προς παιδάκι, γυναίκα, άντρα)

   → δείτε και τη λέξη καμάρι (διαλεκτικό)

Συγγενικά

• μαναράκι, μαναρούλι
• μανάρα
• → δείτε τη λέξη μανουάλι

Μεταφράσεις

    μανάρι