νυκτιπόλος

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	νυκτιπόλος	τὸ	νυκτιπόλον
γενική	τοῦ/τῆς	νυκτιπόλου	τοῦ	νυκτιπόλου
δοτική	τῷ/τῇ	νυκτιπόλῳ	τῷ	νυκτιπόλῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	νυκτιπόλον	τὸ	νυκτιπόλον
κλητική ὦ!		νυκτιπόλε		νυκτιπόλον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	νυκτιπόλοι	τὰ	νυκτιπόλᾰ
γενική	τῶν	νυκτιπόλων	τῶν	νυκτιπόλων
δοτική	τοῖς/ταῖς	νυκτιπόλοις	τοῖς	νυκτιπόλοις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	νυκτιπόλους	τὰ	νυκτιπόλᾰ
κλητική ὦ!		νυκτιπόλοι		νυκτιπόλᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	νυκτιπόλω	τὼ	νυκτιπόλω
γεν-δοτ	τοῖν	νυκτιπόλοιν	τοῖν	νυκτιπόλοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «τοξοβόλος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

νυκτιπόλος < (νύξ) νυκτι- + -πόλος

Επίθετο

νυκτιπόλος, -ος, -ον

1. (κυρίως για οπαδούς του Βάκχου) που τριγυρίζει τη νύχτα σε διάφορα μέρη, εδώ κι εκεί, που νυχτοπερπατάει

   ※  5ος↑ αιώνας ⌘ Εὐριπίδης, Ἴων, στίχ. 717 @scaife.perseus.org

   λαιψηρὰ πηδᾷ νυκτιπόλοις ἅμα σὺν Βάκχαις,

   ※  5ος↑ αιώνας ⌘ Εὐριπίδης, Ἴων, στίχ. 1049 @scaife.perseus.org

   νυκτιπόλων ἐφόδων ἀνάσσεις

2. (προσωνυμία) της Περσεφόνης, της Εκάτης, του Διονύσου και της Αρτέμιδος

   ※  3ος πκε αιώνας ⌘ Απολλώνιος ο Ρόδιος, Ἀργοναυτικά, 4.829, @scaife.perseus

   νυκτιπόλος Ἑκάτη, τήν τε κλείουσι Κράταιιν,

   ※  3ος πκε αιώνας ⌘ Απολλώνιος ο Ρόδιος, Ἀργοναυτικά, 4.1020, @scaife.perseus

   ἴστω νυκτιπόλου Περσηίδος ὄργια κούρης,

Πηγές

• νυκτιπόλος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• νυκτιπόλος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.