χιονόβλητος

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	χιονόβλητος	τὸ	χιονόβλητον
γενική	τοῦ/τῆς	χιονοβλήτου	τοῦ	χιονοβλήτου
δοτική	τῷ/τῇ	χιονοβλήτῳ	τῷ	χιονοβλήτῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	χιονόβλητον	τὸ	χιονόβλητον
κλητική ὦ!		χιονόβλητε		χιονόβλητον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	χιονόβλητοι	τὰ	χιονόβλητᾰ
γενική	τῶν	χιονοβλήτων	τῶν	χιονοβλήτων
δοτική	τοῖς/ταῖς	χιονοβλήτοις	τοῖς	χιονοβλήτοις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	χιονοβλήτους	τὰ	χιονόβλητᾰ
κλητική ὦ!		χιονόβλητοι		χιονόβλητᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	χιονοβλήτω	τὼ	χιονοβλήτω
γεν-δοτ	τοῖν	χιονοβλήτοιν	τοῖν	χιονοβλήτοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «δύσκολος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

χιονόβλητος < (χιών) χιονό- + -βλητος (βάλλω)

Επίθετο

χιονόβλητος, ος, ον

• χιονοχτυπημένος, που τον χτυπά αλύπητα η κακοκαιρία και το χιόνι

  ※  Ὀλύμπου κορυφαῖς ἱεραῖς χιονοβλήτοισι κάθησθε (Αριστοφάνης, Νεφέλες, 270.)

Πηγές

• χιονόβλητος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• χιονόβλητος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.