ἀνανήψας

Αρχαία ελληνικά (grc)

γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ	ἀνανήψᾱς	ἡ	ἀνανήψᾱσᾰ	τὸ	ἀνανῆψᾰν
γενική	τοῦ	ἀνανήψᾰντος	τῆς	ἀνανηψᾱ́σης	τοῦ	ἀνανήψᾰντος
δοτική	τῷ	ἀνανήψᾰντῐ	τῇ	ἀνανηψᾱ́σῃ	τῷ	ἀνανήψᾰντῐ
αιτιατική	τὸν	ἀνανήψᾰντᾰ	τὴν	ἀνανήψᾱσᾰν	τὸ	ἀνανῆψᾰν
κλητική ὦ!		ἀνανήψᾱς		ἀνανήψᾱσᾰ		ἀνανῆψᾰν
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	ἀνανήψᾰντες	αἱ	ἀνανήψᾱσαι	τὰ	ἀνανήψᾰντᾰ
γενική	τῶν	ἀνανηψᾰ́ντων	τῶν	ἀνανηψᾱσῶν	τῶν	ἀνανηψᾰ́ντων
δοτική	τοῖς	ἀνανήψᾱσῐ(ν)	ταῖς	ἀνανηψᾱ́σαις	τοῖς	ἀνανήψᾱσῐ(ν)
αιτιατική	τοὺς	ἀνανήψᾰντᾰς	τὰς	ἀνανηψᾱ́σᾱς	τὰ	ἀνανήψᾰντᾰ
κλητική ὦ!		ἀνανήψᾰντες		ἀνανήψᾱσαι		ἀνανήψᾰντᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	ἀνανήψᾰντε	τὼ	ἀνανηψᾱ́σᾱ	τὼ	ἀνανήψᾰντε
γεν-δοτ	τοῖν	ἀνανήψᾰ́ντοιν	τοῖν	ἀνανηψᾱ́σαιν	τοῖν	ἀνανηψᾰ́ντοιν
3η&1η κλίση, Κατηγορία 'λύσας' όπως «νικήσας» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Μετοχή

ἀνανήψας, -ασα, -αν

• μετοχή ενεργητικού αορίστου (ἀνένηψα) του ρήματος ἀνανήφω: ανανήψας