ἀποφοιτήσας

Αρχαία ελληνικά (grc)

γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ	ἀποφοιτήσᾱς	ἡ	ἀποφοιτήσᾱσᾰ	τὸ	ἀποφοιτῆσᾰν
γενική	τοῦ	ἀποφοιτήσᾰντος	τῆς	ἀποφοιτησᾱ́σης	τοῦ	ἀποφοιτήσᾰντος
δοτική	τῷ	ἀποφοιτήσᾰντῐ	τῇ	ἀποφοιτησᾱ́σῃ	τῷ	ἀποφοιτήσᾰντῐ
αιτιατική	τὸν	ἀποφοιτήσᾰντᾰ	τὴν	ἀποφοιτήσᾱσᾰν	τὸ	ἀποφοιτῆσᾰν
κλητική ὦ!		ἀποφοιτήσᾱς		ἀποφοιτήσᾱσᾰ		ἀποφοιτῆσᾰν
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	ἀποφοιτήσᾰντες	αἱ	ἀποφοιτήσᾱσαι	τὰ	ἀποφοιτήσᾰντᾰ
γενική	τῶν	ἀποφοιτησᾰ́ντων	τῶν	ἀποφοιτησᾱσῶν	τῶν	ἀποφοιτησᾰ́ντων
δοτική	τοῖς	ἀποφοιτήσᾱσῐ(ν)	ταῖς	ἀποφοιτησᾱ́σαις	τοῖς	ἀποφοιτήσᾱσῐ(ν)
αιτιατική	τοὺς	ἀποφοιτήσᾰντᾰς	τὰς	ἀποφοιτησᾱ́σᾱς	τὰ	ἀποφοιτήσᾰντᾰ
κλητική ὦ!		ἀποφοιτήσᾰντες		ἀποφοιτήσᾱσαι		ἀποφοιτήσᾰντᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	ἀποφοιτήσᾰντε	τὼ	ἀποφοιτησᾱ́σᾱ	τὼ	ἀποφοιτήσᾰντε
γεν-δοτ	τοῖν	ἀποφοιτήσᾰ́ντοιν	τοῖν	ἀποφοιτησᾱ́σαιν	τοῖν	ἀποφοιτησᾰ́ντοιν
3η&1η κλίση, Κατηγορία 'λύσας' όπως «νικήσας» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Μετοχή

ἀποφοιτήσας, -ασα, -αν

• μετοχή ενεργητικού αορίστου (ἀπεφοίτησα) του ρήματος ἀποφοιτῶ (ἀποφοιτάω)