ἁλίβρεκτος

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	ἁλίβρεκτος	τὸ	ἁλίβρεκτον
γενική	τοῦ/τῆς	ἁλιβρέκτου	τοῦ	ἁλιβρέκτου
δοτική	τῷ/τῇ	ἁλιβρέκτῳ	τῷ	ἁλιβρέκτῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	ἁλίβρεκτον	τὸ	ἁλίβρεκτον
κλητική ὦ!		ἁλίβρεκτε		ἁλίβρεκτον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	ἁλίβρεκτοι	τὰ	ἁλίβρεκτᾰ
γενική	τῶν	ἁλιβρέκτων	τῶν	ἁλιβρέκτων
δοτική	τοῖς/ταῖς	ἁλιβρέκτοις	τοῖς	ἁλιβρέκτοις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	ἁλιβρέκτους	τὰ	ἁλίβρεκτᾰ
κλητική ὦ!		ἁλίβρεκτοι		ἁλίβρεκτᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	ἁλιβρέκτω	τὼ	ἁλιβρέκτω
γεν-δοτ	τοῖν	ἁλιβρέκτοιν	τοῖν	ἁλιβρέκτοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «δύσκολος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ἁλίβρεκτος (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική ἁλί- (< ἅλς) + βρεκτός (< βρέχω)

Επίθετο

ἁλίβρεκτος, -ος, -ον

• (όψιμη ελληνιστική κοινή) που βρέχεται από τη θάλασσα

Πηγές

• ἁλίβρεκτος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἁλίβρεκτος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.