ἄναλος

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	ἄναλος	τὸ	ἄναλον
γενική	τοῦ/τῆς	ἀνάλου	τοῦ	ἀνάλου
δοτική	τῷ/τῇ	ἀνάλῳ	τῷ	ἀνάλῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	ἄναλον	τὸ	ἄναλον
κλητική ὦ!		ἄναλε		ἄναλον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	ἄναλοι	τὰ	ἄναλᾰ
γενική	τῶν	ἀνάλων	τῶν	ἀνάλων
δοτική	τοῖς/ταῖς	ἀνάλοις	τοῖς	ἀνάλοις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	ἀνάλους	τὰ	ἄναλᾰ
κλητική ὦ!		ἄναλοι		ἄναλᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	ἀνάλω	τὼ	ἀνάλω
γεν-δοτ	τοῖν	ἀνάλοιν	τοῖν	ἀνάλοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «δύσκολος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ἄναλος < ἄν + ἁλός (: γενική ενικού της λέξης ἅλς)

Επίθετο

ἄναλος, -ος, -ον

1. ανάλατος

   ※  4ος↑ αιώνας ⌘ Ἀριστοτέλης, Προβλήματα (αμφίβολο)^w Ὅσα περὶ ἄλφιτα καὶ μάζαν καὶ τὰ ὅμοια, 21.5 @scaife.perseus

   Διὰ τί οἱ ἄναλοι ἄρτοι πλείονα σταθμὸν ἔχουσιν τῶν ἡλισμένων, τῶν ἄλλων αὐτοῖς ἴσων ὑπαρχόντων; εἰκὸς δὲ ἦν τοὐναντίον· οἱ γὰρ ἅλες πρόσκεινταί τε καὶ βαρύτεροι τοῦ ὕδατός εἰσιν.

   ※  2ος↓ αιώνας ⌘ Γαληνός, De compositione medicamentorum per genera, 1.4, p.376 @scaife.perseus

   χρὴ δὲ τὸ στέαρ ἄναλόν τε καὶ ὡς ἔνι μάλιστα παλαιότατον εἶναι, τό τε ἔλαιον ὁμοίως παλαιόν. ἐμάθετε γάρ πως παραπλησίας μὲν εἶναι ἀλλήλοις δυνάμεως τό τε ἔλαιον καὶ τὸ στέαρ τῶν ὑῶν, μαλακτικώτερον βραχὺ καὶ θερμότερον ὂν τῇ δυνάμει τὸ στέαρ.

2. (για αλάτι) που δεν έχει έντονη γεύση

   ※  2ος↓ αιώνας ⌘ Καινή Διαθήκη, Εὐαγγέλιον κατὰ Μᾶρκον, 9.50

   καλὸν τὸ ἅλας· ἐὰν δὲ τὸ ἅλας ἄναλον γένηται, ἐν τίνι αὐτὸ ἀρτύσετε; ἔχετε ἐν ἑαυτοῖς ἅλας, καὶ εἰρηνεύετε ἐν ἀλλήλοις.

Συγγενικά

• κάθαλος
• σύναλος

→ και δείτε τις λέξεις ἄν και ἅλς

Πηγές

• ἄναλος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.