ἐντεριώνη

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ἐντεριώνη	αἱ	ἐντεριῶναι
γενική	τῆς	ἐντεριώνης	τῶν	ἐντεριωνῶν
δοτική	τῇ	ἐντεριώνῃ	ταῖς	ἐντεριώναις
αιτιατική	τὴν	ἐντεριώνην	τὰς	ἐντεριώνᾱς
κλητική ὦ!		ἐντεριώνη		ἐντεριῶναι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἐντεριώνᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		ἐντεριώναιν
1η κλίση, ομάδα 'γνώμη', Κατηγορία 'γνώμη' όπως «γνώμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἐντεριώνη < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

ἐντεριώνη, -ης θηλυκό

1. το εσωτερικό μέρος του βλαστού ή της ρίζας των φυτών, η καρδιά των φυτών, η ψίχα, το κουκούτσι

   ※  5ος↑ αιώνας ⌘ Ἱπποκράτης, Περὶ γυναικείης φύσιος, (De natura muliebri), 109, @scaife.perseus

   Γυναικεῖα καθαρτήρια· ἢν μὴ πορεύηται ἡ κάθαρσις, λαβὼν σικύης ἐντεριώνην ὅσον τριώβολον καὶ ἀρτεμισίην ποίην καὶ λιβανωτοῦ ὀβολὸν, τρίψας, ἐν μέλιτι μίξας, ἐς εἰρίον ἐνελίξας, πρόσθες πρὸς τὸ στόμα τῆς μήτρης, τῆς ἡμέρης πεντάκις τοῦτο ποιῶν.

   ※  4ος↑ αιώνας ⌘ Ψευδοαριστοτέλης, Περὶ φυτῶν, 2.8.7 @scaife.perseus

   Ἔστι δὲ ἡ μὲν πρώτη πέψις ὑπὸ τὸ φυτόν, δὲ δευτέρα ἐν τῇ ἐντεριώνῃ, ἥτις ἐξέρχεται μὲν ἀπὸ τῆς γῆς, ἔστι δὲ καὶ ἐν τῷ μέσῳ τοῦ φυτοῦ· καὶ μετὰ ταῦτα γίνεται ἡ διαίρεσις, ἥτις συμβαίνει ἀπὸ τῆς δευτέρας, οὐκ ἀπὸ τῆς πρώτης πέψεως.

   ※  4ος/3ος↑ αιώνας ⌘ Θεόφραστος, Enquiry into Plants, 5.1.9, p. 424, @scaife.perseus

   Ταῦτα μὲν οὖν ἴδια τῆς ἐλάτης, τὰ δὲ κοινὰ καὶ πεύκης καὶ ἐλάτης καὶ τῶν ἄλλων. ἔστι γὰρ ἡ μὲν τετράξοος ἡ δὲ δίξοος. καλοῦσι δὲ τετραξόους μὲν ὅσαις ἐφ’ ἑκάτερα τῆς ἐντεριώνης δύο κτηδόνες εἰσὶν ἐναντίαν ἔχουσαι τὴν φύσιν·

2. (ναυτικός όρος) το εσωτερικό και βαθύτερο μέρος του πλοίου

   ≈ συνώνυμα: ἐντερόνεια

Πηγές

• ἐντεριώνη - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.