ἐριδινής

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	ἐριδινής	τὸ	ἐριδινές
γενική	τοῦ/τῆς	ἐριδινοῦς	τοῦ	ἐριδινοῦς
δοτική	τῷ/τῇ	ἐριδινεῖ	τῷ	ἐριδινεῖ
αιτιατική	τὸν/τὴν	ἐριδινῆ	τὸ	ἐριδινές
κλητική ὦ!		ἐριδινές		ἐριδινές
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	ἐριδινεῖς	τὰ	ἐριδινῆ
γενική	τῶν	ἐριδινῶν	τῶν	ἐριδινῶν
δοτική	τοῖς/ταῖς	ἐριδινέσῐ(ν)	τοῖς	ἐριδινέσῐ(ν)
αιτιατική	τοὺς/τὰς	ἐριδινεῖς	τὰ	ἐριδινῆ
κλητική ὦ!		ἐριδινεῖς		ἐριδινῆ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	ἐριδινεῖ	τὼ	ἐριδινεῖ
γεν-δοτ	τοῖν	ἐριδινοῖν	τοῖν	ἐριδινοῖν
3η κλίση, Κατηγορία 'συνεχής' όπως «συνεχής» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ἐριδινής < ἐρι- + -δινής (δῖνος)

Επίθετο

ἐριδινής, -ής, -ές (ελληνιστική κοινή)

• που περιστρέφεται πολύ γρήγορα

Συγγενικά

• περιδινής
• → και δείτε τις λέξεις δῖνος, δίνη και δινέω

Πηγές

• ἐριδινής - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.