Ἐπώνυμος

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	Ἐπώνυμος	οἱ	Ἐπώνυμοι
γενική	τοῦ	Ἐπωνύμου	τῶν	Ἐπωνύμων
δοτική	τῷ	Ἐπωνύμῳ	τοῖς	Ἐπωνύμοις
αιτιατική	τὸν	Ἐπώνυμον	τοὺς	Ἐπωνύμους
κλητική ὦ!		Ἐπώνυμε		Ἐπώνυμοι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		Ἐπωνύμω
γεν-δοτ	τοῖν		Ἐπωνύμοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'θρίαμβος' όπως «θρίαμβος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Ἐπώνυμος < ἐπώνυμος

Κύριο όνομα

Ἐπώνυμος αρσενικό

• ανδρικό όνομα

Πηγές

• «ἐπώνυμος» - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• «ἐπώνυμος» - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.