ἱππάρχης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	ἱππάρχης	οἱ	ἱππάρχαι
γενική	τοῦ	ἱππάρχου	τῶν	ἱππαρχῶν
δοτική	τῷ	ἱππάρχῃ	τοῖς	ἱππάρχαις
αιτιατική	τὸν	ἱππάρχην	τοὺς	ἱππάρχᾱς
κλητική ὦ!		ἱππάρχᾰ		ἱππάρχαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἱππάρχᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		ἱππάρχαιν
Το δίχρονο φωνήεν της παραλήγουσας είναι βραχύ.
1η κλίση, ομάδα 'στρατιώτης', Κατηγορία 'τοξότης' όπως «τοξότης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἱππάρχης < (ἵππος) ἱππ- + -άρχης (ἄρχω)

Ουσιαστικό

ἱππάρχης αρσενικό

• (στρατιωτικός όρος, θρησκεία) άλλη μορφή του ἵππαρχος

Άλλες μορφές

• δωρικός τύπος : ἱππάρχας

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις ἵππαρχος, ἵππος και ἄρχω

Πηγές

• ἱππάρχης - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.