συνέλευσις

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	συνέλευσῐς	αἱ	συνελεύσεις
γενική	τῆς	συνελεύσεως	τῶν	συνελεύσεων
δοτική	τῇ	συνελεύσει	ταῖς	συνελεύσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	συνέλευσῐν	τὰς	συνελεύσεις
κλητική ὦ!		συνέλευσῐ		συνελεύσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		συνελεύσει
γεν-δοτ	τοῖν		συνελευσέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

συνέλευσις < (σύν) συν- + ἔλευσις < συνέρχομαι < θέμα ἐλεύσομαι, μέλλοντας του ἔρχομαι

ΑΠΟΓΟΝΟΙ: ⇘ νέα ελληνικά: συνέλευση

Ουσιαστικό

συνέλευσις θηλυκό (ελληνιστική κοινή)

1. συνάντηση, συγκέντρωση
   1. συνουσία
   2. γάμος
2. συνδυασμός πραγμάτων
3. Πρότυπο:γραμματική συναίρεση ή κράση

Συγγενικά

• συνελαύνω
• συνέρχομαι
• → και δείτε τις λέξεις ἔλευσις, ἐλεύσομαι και ἔρχομαι

Πηγές

• Πρότυπο:Β:ΛΟΓΕΙΟΝ