διασκελισμός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	διασκελισμός	οι	διασκελισμοί
γενική	του	διασκελισμού	των	διασκελισμών
αιτιατική	τον	διασκελισμό	τους	διασκελισμούς
κλητική		διασκελισμέ		διασκελισμοί
Κατηγορία όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

διασκελισμός < διασκελίζω, διασκελισ- + -μός < μεσαιωνική ελληνική διασκελίζω < (ελληνιστική κοινή) διασκελίζομαι < διά (δια-) + αρχαία ελληνική σκέλος, μεταφραστικό δάνειο από τη γαλλική enjambement

Προφορά

ΔΦΑ : /ði̯a.sce.liˈzmos/ & /ðʝa.sce.liˈzmos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : δι‐α‐σκε‐λι‐σμός

Ουσιαστικό

διασκελισμός αρσενικό

1. το διασκέλισμα
2. (φιλολογία, μετρική) το μετρικό φαινόμενο στο οποίο το νόημα ενός στίχου ολοκληρώνεται στον επόμενο (ή επόμενους)

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις διασκελίζω και σκέλος

Μεταφράσεις

    διασκελισμός

αγγλικά : straddle (en), gait (en) γαλλικά : enjambement (fr) γερμανικά : Schritt (de). Enjambement (de)

Πηγές

• διασκελισμός - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
• διασκελισμός - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών.  (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023, συντομογραφίες-σύμβολα)