εκφώνημα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	εκφώνημα	τα	εκφωνήματα
γενική	του	εκφωνήματος	των	εκφωνημάτων
αιτιατική	το	εκφώνημα	τα	εκφωνήματα
κλητική		εκφώνημα		εκφωνήματα
Κατηγορία όπως «όνομα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

εκφώνημα < ελληνιστική κοινή ἐκφώνημα < ἐκφωνέω / ἐκφωνῶ < αρχαία ελληνική φωνέω / φωνῶ < φωνή ((μεταφραστικό δάνειο) αγγλική utterance)

Ουσιαστικό

εκφώνημα ουδέτερο

• (γλωσσολογία) το τμήμα του (προφορικού συνήθως) λόγου ανάμεσα από δύο διαδοχικές παύσεις / σιωπές

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις εκφωνώ και φωνή

Μεταφράσεις

    εκφώνημα

αγγλικά : utterance (en) γαλλικά : énoncé (fr)