μπινιάρης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	μπινιάρης	η	μπινιάρα	το	μπινιάρικο
γενική	του	μπινιάρη	της	μπινιάρας	του	μπινιάρικου
αιτιατική	τον	μπινιάρη	την	μπινιάρα	το	μπινιάρικο
κλητική		μπινιάρη		μπινιάρα		μπινιάρικο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	μπινιάρηδες	οι	μπινιάρες	τα	μπινιάρικα
γενική	των	μπινιάρηδων		—	των	μπινιάρικων
αιτιατική	τους	μπινιάρηδες	τις	μπινιάρες	τα	μπινιάρικα
κλητική		μπινιάρηδες		μπινιάρες		μπινιάρικα
To ουδέτερο, από τα επίθετα σε -ικος. Το αρσενικό και το θηλυκό, και ως ουσιαστικά.
Κατηγορία όπως «ζηλιάρης» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

μπινιάρης < (άμεσο δάνειο) αλβανική < λατινική binarius < binnus < bis + -inus < duis < duo < πρωτοϊταλική *duō < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *dwóh₁

Προφορά

ΔΦΑ : /biˈɲa.ɾis/

τυπογραφικός συλλαβισμός : μπι‐νιά‐ρης]

Επίθετο

μπινιάρης, -α, -ικο

• (παρωχημένο, ιδιωματικό) δίδυμος

Άλλες μορφές

• μπινάρης
• μπινιάρικος

Συνώνυμα

• διπλάρης
• δυμάρης

Συγγενικά

• Μπινιάρης (επώνυμο)

Αναφορές

Μεταφράσεις

    μπινιάρης

→ δείτε τη λέξη δίδυμος