πιθανότητα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	πιθανότητα	οι	πιθανότητες
γενική	της	πιθανότητας	των	πιθανοτήτων
αιτιατική	την	πιθανότητα	τις	πιθανότητες
κλητική		πιθανότητα		πιθανότητες
Κατηγορία όπως «σάλπιγγα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πιθανότητα < αρχαία ελληνική πιθανότης < από το θέμα -πιθ- του β΄αορ. του πείθω

Προφορά

ΔΦΑ : /pi.θaˈno.ti.ta/

Ουσιαστικό

πιθανότητα θηλυκό

1. μέτρο πραγματοποίησης ενός ενδεχομένου• ποσοστό ισχύος της δυνητικότητας πραγμάτωσης. Η πιθανότητα είναι 1 αν θα συμβεί το ενδεχόμενο και 0 αν δεν θα συμβεί, ενώ αν είται θα συμβεί είται όχι, τότε η πιθανότητα ισούται με ενδιάμεσες τιμές. Αν ένα πείραμα τύχης επαναληφθεί άπειρες φορές, τότε η πιθανότητα ισούται με τη σχετική συχνότητα του συγκεκριμένου ενδεχομένου.
2. (μαθηματικά)(αυστηρός ορισμός) Υπάρχουν δύο ορισμοί για την πιθανότητα, ο δεύτερος είναι ειδική περίπτωση του πρώτου και προτιμάται για τυχαίες περιπτώσεις. Και οι δύο αναφέρονται σε ένα πείραμα τύχης:
   1. (Αξιωματικός ορισμός) Πιθανότητα είναι η συνάρτηση P, με πεδίο ορισμού ένα δειγματικό χώρο Ω (του πειράματος τύχης) για την οποία ισχύουν οι εξείς ιδιότητες:
      • P(Ω)=1
      • P(AUB)=P(A)+P(B), για κάθε Α,Β που είναι ξένα μεταξύ τους
   2. (Κλασσικός ορισμός) Πιθανότητα είναι η συνάρτηση P, με πεδίο ορισμού ένα δειγματικό Ω (του πειράματος τύχης), η οποία ισούται με το κλάσμα με αριθμητή τον αριθμό των ευνοϊκών απλών ενδεχομένων και παρονομαστή τον αριθμό όλων των απλών ενδεχομένων.
3. κβαντισμός αβεβαιότητας

Αντώνυμα

• απιθανότητα

Συγγενικά

→ δείτε τη λέξη  πιθανός

Μεταφράσεις

    πιθανότητα

αγγλικά : probability (en), likelihood (en), likeliness (en), πιθανό ενδεχόμενο: prospect (en) γαλλικά : probabilité (fr) εσπεράντο : probablo (eo) ιαπωνικά : 確率 (ja) (kakuritsu) (かくりつ) κινεζικά : 概率 (zh) (gàilǜ) κορεατικά : 확률 (ko) (hwakryul) ουγγρικά : alkalom (hu) πολωνικά : prawdopodobieństwo (pl) τσεχικά : pravděpodobnost (cs)