ψυχαρισμός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	ψυχαρισμός	οι	ψυχαρισμοί
γενική	του	ψυχαρισμού	των	ψυχαρισμών
αιτιατική	τον	ψυχαρισμό	τους	ψυχαρισμούς
κλητική		ψυχαρισμέ		ψυχαρισμοί
Κατηγορία όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ψυχαρισμός < Ψυχάρης + -ισμός

Ουσιαστικό

ψυχαρισμός αρσενικό

1. η γλωσσική θεωρία για τη χρήση της δημοτικής, όπως την ανέπτυξε ο γλωσσολόγος Γιάννης Ψυχάρης

   Έτσι, κατά την περίοδο 1910-1930, την περίοδο δηλαδή της θεσμικής κυριαρχίας του εκπαιδευτικού δημοτικισμού έναντι του ψυχαρισμού, ο Ψυχάρης εδραιώνεται μεν ο ίδιος ως σύμβολο αλλά ταυτόχρονα διακόπτει κάθε ουσιαστική επικοινωνία με όλες τις δυνάμεις που χρησιμοποιούν τη δημοτική ως επαναστατικό λόγο, ανεξάρτητα από το αν οι δυνάμεις αυτές είναι ο "λαός" των φιλελευθέρων ή η εργατική τάξη των σοσιαλιστών και αργότερα των κομμουνιστών. (*)

   ≈ συνώνυμα: (ακραίος δημοτικισμός), (μαλλιαρισμός)

2. λέξη ή φράση διατυπωμένη σύμφωνα με τη θεωρία του γλωσσολόγου Γιάννη Ψυχάρη

Συγγενικά

• ψυχαρικός
• ψυχαριστής

Μεταφράσεις

    ψυχαρισμός