ἀήρ

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός
	ἀ˘ηρ- ἀ˘ερ-
ονομαστική	ὁ	ἀήρ
γενική	τοῦ	ἀέρος
δοτική	τῷ	ἀέρῐ
αιτιατική	τὸν	ἀέρᾰ
κλητική ὦ!		ἀήρ
3η κλίση, Κατηγορία 'ἀθήρ' όπως «ἀθήρ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἀήρ < *ἀϜήρ, γενική *ἀ-Ϝέρ-ος < προέλευσης από την πρωτοϊνδοευρωπαϊκή • Η Ετυμολογία χρειάζεται ανάπτυξη με τεκμηρίωση. Μπορείτε να βοηθήσετε;  

Συνδέεται με το *ἀ(Ϝ)είρω ἀείρω (σηκώνω)

Δείτε και ἄω, ἄημι (πνέω/φυσώ, πλήττομαι από τον άνεμο)

Ουσιαστικό

ἀήρ αρσενικό

• (άνεμος) ο αέρας

Σημειώσεις

• Αρχικά ο ἀήρ ήταν το αντίθετο της λέξης αἰθήρ (αιθέρας) και σήμαινε τον σκοτεινό και ζοφερό άνεμο ή τον πυκνό αέρα και τη βαριά ατμόσφαιρα, αργότερα όμως χρησιμοποιήθηκε για τον αέρα γενικά.

Άλλες μορφές

• επικός τύπος : ἠέρος (στον Όμηρο και στον Ησίοδο «ἡ ἠήρ» (θηλυκό) και αργότερα «ὁ ἠήρ» (αρσενικό)
• αιολικός τύπος : αὐήρ
• δωρικός τύπος : ἀβήρ
• ιωνικός τύπος : ἠήρ

Συγγενικά

• ἠερόεις ἠερόεσα, ἠερρόεν (συννεφιασμένος, ζοφερός)
• ἠερόθεν (από τον άνεμο)
• ἠεριος (εκτεθειμένος στον αέρα, αλλά και πρωινός)
• ἀερώδης (επίθετο για είδη που ζουν στον αέρα)

Σύνθετα

• ἀερο- Αρχαίες ελληνικές λέξεις με πρόθημα ἀερο- στο Βικιλεξικό

και

• ἠερόφωνος (μεγαλόφωνος)
• ἠεροδίνης (περιδινούμενος στον αέρα)
• ἠεροειδής (νεφελλώδης, γκρίζος)

Δείτε επίσης

• ἄελλα (ανεμοστρόβιλος) & συγγενικά
• ἀείρομαι (αιωρούμαι)
• ἀητέομαι (ίπταμαι, πετώ)
• αὔρα (δροσερός αέρας, αέρας σε κίνηση)
• ἀϋτέω (φωνάζω, αντηχώ)

Απόγονοι

ἀήρ (αρχαία ελληνικά)

⇒ νέα ελληνικά: αέρας

↷ εβραϊκά: אֲוִיר‎ (ʾăwîr)

↷ λατινικά: āēr

↷ αλβανικά: ajër

→ αγγλικά: air

→ ισπανικά: aire

→ και δείτε  aer#Descendants στο αγγλικό Βικιλεξικό

Πηγές

• ἀήρ - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἀήρ - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.