αμάρτημα
Από Βικιλεξικό
Πίνακας περιεχομένων
Ελληνικά (el) [επεξεργασία]
| πτώση | ενικός | πληθυντικός |
|---|---|---|
| ονομαστική | αμάρτημα | αμαρτήματα |
| γενική | αμαρτήματος | αμαρτημάτων |
| αιτιατική | αμάρτημα | αμαρτήματα |
| κλητική | αμάρτημα | αμαρτήματα |
Ετυμολογία [επεξεργασία]
- αμάρτημα < αρχαία ελληνική ἁμάρτημα
Προφορά[επεξεργασία]
- ΔΦΑ : /a.ˈmaɾ.ti.ma/
Ουσιαστικό[επεξεργασία]
αμάρτημα ουδέτερο
- (θρησκεία) η παραβίαση ενός ηθικού κανόνα ή του θείου νόμου
- (κατ’ επέκταση) η παραβίαση οποιωνδήποτε κανόνων, αρχών κ.λπ.
