απόχρωση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	απόχρωση	οι	αποχρώσεις
γενική	της	απόχρωσης*	των	αποχρώσεων
αιτιατική	την	απόχρωση	τις	αποχρώσεις
κλητική		απόχρωση		αποχρώσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, αποχρώσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

απόχρωση < (ελληνιστική κοινή) ἀπόχρωσις < ἀποχρώννυμι < ἀπό + χρώννυμι / χρωννύω < αρχαία ελληνική χρῴζω < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *gʰrēw- ‎(αλέθω, τρίβω) *gʰer- (τρίβω) ‎(σημασιολογικό δάνειο από τη γαλλική coloration)

Προφορά

ΔΦΑ : /aˈpo.xɾo.si/

Ουσιαστικό

απόχρωση θηλυκό

1. μια διαφορετική παραλλαγή ενός χρώματος, που εξαρτάται από το μήκος κύματος της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας του φωτός
2. (μεταφορικά) μικρή διαφορά ή παραλλαγή

Συνώνυμα

• χροιά

Συγγενικά

• αποχρωσιακός
• → δείτε τις λέξεις από και χρώμα

Μεταφράσεις

    απόχρωση

αγγλικά : shade (en), tinge (en), hue (en), tint (en) γαλλικά : nuance (fr), teinte (fr), teinture (fr) γερμανικά : Farbton (de), Nuance (de)