βουνάκι

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	βουνάκι	τα	βουνάκια
γενική		—		—
αιτιατική	το	βουνάκι	τα	βουνάκια
κλητική		βουνάκι		βουνάκια
Η κατάληξη του πληθυντικού -ια προφέρεται με συνίζηση.
Κατηγορία όπως «παιδάκι» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

βουνάκι < βουν(ό) + υποκοριστικό επίθημα -άκι, (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική βουνάκι

Προφορά

ΔΦΑ : /vuˈna.ci/

τυπογραφικός συλλαβισμός : βου‐νά‐κι

Ουσιαστικό

βουνάκι ουδέτερο

• (λογοτεχνικό, ποιητικό) υποκοριστικό του βουνό

  ※  ⌘ Διονύσιος Σολωμός, Ελεύθεροι Πολιορκημένοι, Β' σχεδίασμα, 2

  Λευκό βουνάκι πρόβατα κινούμενο βελάζει

Συνώνυμα

• βουναλάκι
• βουνί

Μεταφράσεις

    βουνάκι

→ δείτε τη λέξη βουναλάκι

---

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

βουνάκι < βουν(όν) + υποκοριστικό επίθημα -άκι

Ουσιαστικό

βουνάκι ουδέτερο

1. υποκοριστικό του βουνόν
2. (χαϊδευτικό) βουνό

Άλλες μορφές

• βουνάκιν (τον 13ο αιώνα)

Συνώνυμα

άλλα υποκοριστικά:

• βουνάριν, βουνάρι
• βουνάριον
• βουνόπουλον

Πηγές

• βουνάκι -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα].