ενοθεϊσμός
Μετάβαση στην πλοήγηση
Πήδηση στην αναζήτηση
Νέα ελληνικά (el)[επεξεργασία]
Ετυμολογία [επεξεργασία]
- ενοθεϊσμός < λόγιο ενδογενές δάνειο: γερμανική Henotheismus (όρος του 19ου αιώνα)
Ουσιαστικό[επεξεργασία]
ενοθεϊσμός αρσενικό
- (θρησκεία, φιλοσοφία) η λατρεία ενός θεού, ο οποίος ωστόσο δεν είναι ο μοναδικός και οικουμενικός θεός (όπως στον μονοθεϊσμό),[1] οπότε δεν αποκλείεται η ύπαρξη και άλλων θεοτήτων
Συνώνυμα[επεξεργασία]
Δείτε επίσης[επεξεργασία]
Μεταφράσεις[επεξεργασία]
ενοθεϊσμός
Αναφορές[επεξεργασία]
- ↑ Βλ. Ροζέ Αρλαντέζ, «Ένας μόνο θεός», στο: Φ. Μπρωντέλ - Ζ. Ντυμπί κ.ά., Η Μεσόγειος. Άνθρωποι και πολιτιστική κληρονομιά, μετάφραση από τα γαλλικά: Κώστας Αντύπας (Αθήνα: Εκδόσεις Αλεξάνδρεια, 1990, ISBN 960-221-018-4), σ. 16.
Κατηγορίες:
- Ουσιαστικά που κλίνονται όπως το 'ναός' (νέα ελληνικά)
- Ουσιαστικά αρσενικά (νέα ελληνικά)
- Λόγια ενδογενή δάνεια από τα γερμανικά (νέα ελληνικά)
- Λόγια δάνεια από τα γερμανικά (νέα ελληνικά)
- Προέλευση λέξεων από τα γερμανικά (νέα ελληνικά)
- Λέξεις με επίθημα -ισμός (νέα ελληνικά)
- Νέα ελληνικά
- Ουσιαστικά (νέα ελληνικά)
- Αντίστροφο λεξικό (νέα ελληνικά)
- Θρησκεία (νέα ελληνικά)
- Φιλοσοφία (νέα ελληνικά)
- Αντίστροφο λεξικό (ελληνικά)