επίμορτος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	επίμορτος	η	επίμορτη	το	επίμορτο
γενική	του	επίμορτου	της	επίμορτης	του	επίμορτου
αιτιατική	τον	επίμορτο	την	επίμορτη	το	επίμορτο
κλητική		επίμορτε		επίμορτη		επίμορτο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	επίμορτοι	οι	επίμορτες	τα	επίμορτα
γενική	των	επίμορτων	των	επίμορτων	των	επίμορτων
αιτιατική	τους	επίμορτους	τις	επίμορτες	τα	επίμορτα
κλητική		επίμορτοι		επίμορτες		επίμορτα
Κατηγορία όπως «όμορφος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

επίμορτος (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἐπίμορτος < ἐπί + μορτή + -ος < μείρομαι (παίρνω το μερίδιο που μου ανήκει) από όπου και μοίρα κατά ετεροίωση.

Επίθετο

επίμορτος, -η, -ο

• που καλλιεργείται με τη συμφωνία να καρπώνεται ο καλλιεργητής μέρος της σοδειάς

  ⮡  επίμορτο χωράφι

Συγγενικά

• μορτή

Δείτε επίσης

επίμορτοι καλλιεργητές:

• μεσιακάρης, μεσακάρης, μισακάρης
• μορτίτης

και

• κολίγος, κολίγας

Μεταφράσεις

    επίμορτος

Πηγές

• επίμορτος - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας