εὔχροος

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
	εὐχροο-
ονομαστική	ὁ/ἡ	εὔχροος   > εὔχρους	τὸ	εὔχροον   > εὔχρουν
γενική	τοῦ/τῆς	εὐχρόου   > εὔχρου	τοῦ	εὐχρόου   > εὔχρου
δοτική	τῷ/τῇ	εὐχρόῳ    > εὔχρῳ	τῷ	εὐχρόῳ    > εὔχρῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	εὔχροον   > εὔχρουν	τὸ	εὔχροον   > εὔχρουν
κλητική ὦ!		εὔχροε     > εὔχρους		εὔχροον   > εὔχρουν
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	εὔχροοι   > εὖχροι	τὰ	εὔχροᾰ   > εὔχροᾰ
γενική	τῶν	εὐχρόων > εὔχρων	τῶν	εὐχρόων > εὔχρων
δοτική	τοῖς/ταῖς	εὐχρόοις > εὔχροις	τοῖς	εὐχρόοις > εὔχροις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	εὐχρόους > εὔχρους	τὰ	εὔχροᾰ   > εὔχροᾰ
κλητική ὦ!		εὔχροοι   > εὔχροι		εὔχροᾰ   > εὔχροᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	εὐχρόω   > εὔχρω	τὼ	εὐχρόω   > εὔχρω
γεν-δοτ	τοῖν	εὐχρόοιν > εὔχροιν	τοῖν	εὐχρόοιν > εὔχροιν
Οι σπάνιες κλητικές πτώσεις, ίδιες με τις ονομαστικές."
2η κλίση, ομάδα 'εὔνοος εὔνους', Κατηγορία 'εὔνοος' όπως «εὔνοος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

εὔχροος < εὔ- + -χροος

Επίθετο

εὔχροος, -ος, -ον, συγκριτικός : εὐχροώτερος/εὐχρούστερος, υπερθετικός :  εὐχρούστατος

1. που έχει ωραίο χρώμα
2. που έχει ζωηρότητα στην εμφάνιση
3. (ελληνιστική σημασία , μουσική) με καλό μουσικό χρωματισμό

Άλλες μορφές

• ιωνικός τύπος : εὔχροιος
• συνηρημένο: εὔχρους

Πηγές

• «εὔχρους-οος-ουν-οον» - ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .
• εὔχροος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.