κρίσις

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	κρίσῐς	αἱ	κρίσεις
γενική	τῆς	κρίσεως	τῶν	κρίσεων
δοτική	τῇ	κρίσει	ταῖς	κρίσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	κρίσῐν	τὰς	κρίσεις
κλητική ὦ!		κρίσῐ		κρίσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		κρίσει
γεν-δοτ	τοῖν		κρισέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'πόλις' όπως «πόλις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κρίσις < κρίνω • Η Ετυμολογία χρειάζεται ανάπτυξη με τεκμηρίωση. Μπορείτε να βοηθήσετε;  

Ουσιαστικό

κρίσις θηλυκό

1. διαχωρισμός, διάκριση
2. η κρίση, η απόφαση κάποιου που κρίνει
3. δίκη ή καταδίκη
4. η ερμηνεία ονείρων ή άλλων σημαδιών
5. αγώνας, διαγωνισμός ή δοκιμή
6. διαφωνία, διαμάχη
7. αυτό που κρίνει ένα γεγονός, μια εξέλιξη
8. κρίσιμο σημείο μιας ασθένειας

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη κρίνω

Σύνθετα

• Αρχαίες ελληνικές λέξεις με συνθετικό 'κρίσις' στο Βικιλεξικό
• Λέξεις με -κρισις @perseus.tufts.edu Greek Dictionary Headword Search, Πανεπιστήμιο Tufts

Πηγές

• κρίσις - Βασικό Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής - Αρχαία Ελληνική Γλώσσα και Γραμματεία - Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2006‑2008. greek‑language.gr
• κρίσις - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• κρίσις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.