μελίκομπος

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	μελίκομπος	τὸ	μελίκομπον
γενική	τοῦ/τῆς	μελικόμπου	τοῦ	μελικόμπου
δοτική	τῷ/τῇ	μελικόμπῳ	τῷ	μελικόμπῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	μελίκομπον	τὸ	μελίκομπον
κλητική ὦ!		μελίκομπε		μελίκομπον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	μελίκομποι	τὰ	μελίκομπᾰ
γενική	τῶν	μελικόμπων	τῶν	μελικόμπων
δοτική	τοῖς/ταῖς	μελικόμποις	τοῖς	μελικόμποις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	μελικόμπους	τὰ	μελίκομπᾰ
κλητική ὦ!		μελίκομποι		μελίκομπᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	μελικόμπω	τὼ	μελικόμπω
γεν-δοτ	τοῖν	μελικόμποιν	τοῖν	μελικόμποιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «δύσκολος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

μελίκομπος < μέλι + κόμπος

Επίθετο

μελίκομπος, -ος, -ον

• που ηχεί γλυκά

  ※  6ος/5ος↑ αιώνας ⌘ Πίνδαρος^w, Ἰσθμιονίκαις, 2. (Ξενοκράτει Ἀκραγαντίνῳ ἅρματι), 32 @scaife.perseus, (2.32)

  οὔτε μελικόμπων ἀοιδᾶν.

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις μέλι και κόμπος

Πηγές

• μελίκομπος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• μελίκομπος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.