μικροφιλοτιμία

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	μικροφιλοτιμία	οι	μικροφιλοτιμίες
γενική	της	μικροφιλοτιμίας	των	μικροφιλοτιμιών
αιτιατική	τη	μικροφιλοτιμία	τις	μικροφιλοτιμίες
κλητική		μικροφιλοτιμία		μικροφιλοτιμίες
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μικροφιλοτιμία < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή μικροφιλοτιμία < μικροφιλότιμος. Μορφολογικά αναλύεται σε μικρο- + φιλοτιμία

Προφορά

ΔΦΑ : /mi.kɾo.fi.lo.tiˈmi.a/

τυπογραφικός συλλαβισμός : μι‐κρο‐φι‐λο‐τι‐μί‐α

Ουσιαστικό

μικροφιλοτιμία θηλυκό

• η ιδιότητα του μικροφιλότιμου

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη μικροφιλότιμος

Μεταφράσεις

    μικροφιλοτιμία

Πηγές

• s.v. μικροφιλότιμος - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.  (Αʹ έκδοση: 1998)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	μῑκροφῐλοτῑμῐᾱ-
ονομαστική	ἡ	μικροφιλοτιμίᾱ	αἱ	μικροφιλοτιμίαι
γενική	τῆς	μικροφιλοτιμίᾱς	τῶν	μικροφιλοτιμιῶν
δοτική	τῇ	μικροφιλοτιμίᾳ	ταῖς	μικροφιλοτιμίαις
αιτιατική	τὴν	μικροφιλοτιμίᾱν	τὰς	μικροφιλοτιμίᾱς
κλητική ὦ!		μικροφιλοτιμίᾱ		μικροφιλοτιμίαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		μικροφιλοτιμίᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		μικροφιλοτιμίαιν
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'σοφία' όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μικροφιλοτιμία < μικροφιλότιμ(ος) + -ία. Μορφολογικά αναλύεται σε μικρο- + φιλοτιμία

Ουσιαστικό

μικροφιλοτιμία θηλυκό

• (ελληνιστική κοινή) ασήμαντη φιλοδοξία, μικροφιλοτιμία

Πηγές

• μικροφιλοτιμία - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• μικροφιλοτιμία - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.