μπάστακας

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	μπάστακας	οι	μπάστακες
γενική	του	μπάστακα		—
αιτιατική	τον	μπάστακα	τους	μπάστακες
κλητική		μπάστακα		μπάστακες
Κατηγορία όπως «βαρύμαγκας» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μπάστακας < άγνωστης ετυμολογίας, πιθανόν (άμεσο δάνειο) τουρκική baştaki («αρχικός, πρώτος») < τουρκική baş (κεφάλι, κορυφή)

Ουσιαστικό

μπάστακας αρσενικό

1. (παρωχημένο) πέτρα ή άλλο σταθερό σημάδι που χρησιμοποιείται σαν βάση σε παιχνίδια με μπίλιες ή στις αμάδες
2. (μεταφορικά) που δεν κάνει τίποτε εκτός από το να στέκεται όρθιος και ακίνητος, παρεμποδίζοντας ή ενοχλώντας απλώς με τη στάση του, ενοχλητικός

   ※  Έχει στηθεί μπάστακας στην αυλόπορτα και δε λέει να το κουνήσει. (Διονύσης Χαριτόπουλος (1976) Δανεικιά γραβάτα [διηγήματα])

Παράγωγα

• μπαστακωμένος
• μπαστακώνομαι

Σημειώσεις

• η λέξη χρησιμοποιείται με τη μορφή παρομοίωσης («σαν μπάστακας») αρκετά συχνά, ώστε να πάρει τη μεταφορική σημασία του «ενοχλητικός» όταν χρησιμοποιείται απλά

Μεταφράσεις

    ενοχλητικός

αγγλικά : gooseberry (en), interloper (en), fixture (en)