στάση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	στάση	οι	στάσεις
γενική	της	στάσης*	των	στάσεων
αιτιατική	τη	στάση	τις	στάσεις
κλητική		στάση		στάσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, στάσεως
Κατηγορία όπως «λύση» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

στάση < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική στά(σις) + -ση < αρχαία ελληνική ἵσταμαι

για τη «διακοπή» < (σημασιολογικό δάνειο) αγγλική stoppage^[1]

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈsta.si/

Ουσιαστικό

στάση θηλυκό

το σταμάτημα
Περίμενε! Κάνε μια στάση!
το μέρος όπου σταματά ένα μέσο μαζικής μεταφοράς
Κατεβαίνω στην επόμενη στάση.
≈ συνώνυμα:σταθμός
η προσωρινή διακοπή
στάση πληρωμών

στάση εργασίας
το κάθε μέρος ενός φιλμ όπου αποτυπώνεται το φως των φωτογραφιών
Έχω ένα παλιό φιλμ 24 στάσεων.
≈ συνώνυμα:καρέ
ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζει κάποιος ένα ζήτημα, τρόπος αντιμετώπισης
όλοι περιμένουν να δουν ποια στάση θα κρατήσουν τα πολιτικά κόμματα απέναντι σ' αυτό το ζήτημα

δε μου αρέσει αυτή η παθητική στάση αναμονής
- (ψυχολογία) ταυτόσημο του αγγλικού όρου ψυχολογίας: "attitude"
- συμπεριφορικός τρόπος σκέψης, φερσίματος προς, συναισθήματος προς κάποιον ή κάτι
  - στάση, αντιμετώπιση, φέρσιμο, συμπεριφορά, διάθεση
η εξέγερση απέναντι σε μια νόμιμη εξουσία, ανταρσία
η στάση του Νίκα
ο τρόπος με τον οποίο κάποιος κάθεται ή στέκεται ή γενικά κρατά το σώμα του
πρόσεχε τη στάση σου όταν κάθεσαι τόσες ώρες, ειδάλλως θα καμπουριάσεις