μόρφημα
Μετάβαση στην πλοήγηση
Πήδηση στην αναζήτηση
Ελληνικά (el) [επεξεργασία]
| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | το | μόρφημα | τα | μορφήματα |
| γενική | του | μορφήματος | των | μορφημάτων |
| αιτιατική | το | μόρφημα | τα | μορφήματα |
| κλητική | μόρφημα | μορφήματα | ||
| Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Ετυμολογία [επεξεργασία]
Ετυμολογία - μόρφημα < λόγιο ενδογενές δάνειο: γαλλική morphème < αρχαία ελληνική μορφ(ή + -ème (-ημα)[1]
Προφορά[επεξεργασία]
- ΔΦΑ : /ˈmɔɾ.fi.ma/
- συλλαβισμός : μόρ‐φη‐μα
Ουσιαστικό[επεξεργασία]
μόρφημα ουδέτερο
- (γλωσσολογία) η ελάχιστη σημασιολογική μονάδα στη γλώσσα που είναι φορεάς σημασίας, ή γραμματικής πληροφορίας (όπως ένα πρόθημα ή ένα θέμα λέξης ή ένα επίθημα ή γραμματική κατάληξη(
- η λέξη παιδί αποτελείται από δύο μορφήματα, το θέμα παιδ- και την γραμματική κατάληξη -ί
[επεξεργασία]
→ και δείτε τη λέξη μορφή
Πολυλεκτικοί όροι[επεξεργασία]
Μεταφράσεις[επεξεργασία]
Αναφορές[επεξεργασία]
- ↑ «μόρφημα» - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής. (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη. Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας.