μόρφημα

Ελληνικά (el) [επεξεργασία]

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	μόρφημα	τα	μορφήματα
γενική	του	μορφήματος	των	μορφημάτων
αιτιατική	το	μόρφημα	τα	μορφήματα
κλητική		μόρφημα		μορφήματα
Κατηγορία όπως «όνομα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

μόρφημα < λόγιο ενδογενές δάνειο: γαλλική morphème < αρχαία ελληνική μορφ(ή + -ème (-ημα)^[1]

μόρφημα ουδέτερο

(γλωσσολογία) η ελάχιστη σημασιολογική μονάδα στη γλώσσα που είναι φορεάς σημασίας, ή γραμματικής πληροφορίας (όπως ένα πρόθημα ή ένα θέμα λέξης ή ένα επίθημα ή γραμματική κατάληξη(
η λέξη παιδί αποτελείται από δύο μορφήματα, το θέμα παιδ- και την γραμματική κατάληξη -ί

→ και δείτε τη λέξη μορφή

μόρφημα