σύνθεση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	σύνθεση	οι	συνθέσεις
γενική	της	σύνθεσης*	των	συνθέσεων
αιτιατική	τη	σύνθεση	τις	συνθέσεις
κλητική		σύνθεση		συνθέσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, συνθέσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σύνθεση < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική σύνθε(σις) + -ση^[1] • Η Ετυμολογία χρειάζεται ανάπτυξη με τεκμηρίωση. Μπορείτε να βοηθήσετε;

Ουσιαστικό

σύνθεση θηλυκό

ο σχηματισμός συνθετότερων από τον συνδυασμό των απλούστερων
(γλωσσολογία) ο σχηματισμός μιας νέας λέξης από την ένωση των θεμάτων δύο (ή περισσότερων) άλλων λέξεων
※ Σύνθεση compounding. Η γλωσσική διαδικασία με την οποία δημιουργούνται καινούριες λέξεις με τον συνδυασμό δύο ή περισσότερων λεξικών μορφημάτων και του κλιτικού μορφήματος π.χ. ανοιγο-κλείν-ω. Στα νέα ελληνικά μεταξύ των λεξικών μορφημάτων συνήθως παρεμβάλλεται ένα συνδετικό φωνήεν, το οποίο τις περισσότερες φορές είναι το -ο- (ανοιγ-ο-κλείνω). Υπάρχουν τέσσερα είδη συνθέτων […]
σύνθεση - Λεξικό γλωσσολογικών όρων - Digital PanGloss, όροι στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας (2006‑08)

δείτε και σύνθεση - Γλωσσάρι όρων γλωσσολογίας που χρησιμοποιούνται στα σχολικά εγχειρίδια. - Digital PanGloss, όροι στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012

→ δείτε τους όρους συνθετικό, σύνθετο, παραγωγή, πρόθημα και επίθημα
(φιλοσοφία) ο συνδυασμός θέσης και αντίθεσης
(χημεία) ο σχηματισμός συνθετότερων μορίων μέσα από μια χημική αντίδραση
ο συνδυασμός πληροφοριών από διάφορες πηγές και η ερμηνεία τους ως σύνολο
(μουσική) μουσικό έργο
(παρωχημένο) η μαθητική έκθεση
(αντικειμενοστρεφής προγραμματισμός) η χρήση αντικειμένων που περιέχουν άλλα αντικείμενα ως μέλη δεδομένων