κατάληξη

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	κατάληξη	οι	καταλήξεις
γενική	της	κατάληξης & καταλήξεως*	των	καταλήξεων
αιτιατική	την	κατάληξη	τις	καταλήξεις
κλητική		κατάληξη		καταλήξεις
* παλιότερος λόγιος τύπος
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κατάληξη < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

κατάληξη θηλυκό

• το αποτέλεσημα του καταλήγω
  1. αποτέλεσμα
  2. τέλος σε κάτι, τέρμα
  3. (γραμματική, γλωσσολογία, για γλώσσες με κλίση) το μεταβλητό τελείωμα λέξης

     → δείτε και τη λέξη επίθημα

  4. (μεταφορικά) θάνατος

Μεταφράσεις

    τελείωμα, τέλος μιας κατάστασης

αγγλικά : termination (en) γαλλικά : terminaison (fr), conclusion (fr), terme (fr), aboutissement (fr) γερμανικά : Ausgang (de), Ende (de)

    γλωσσολογικός όρος

αγγλικά : ending (en) γαλλικά : terminaison (fr) γερμανικά : Endung (de)