προώλης

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
	προωλεσ-
ονομαστική	ὁ/ἡ	προώλης	τὸ	προῶλες
γενική	τοῦ/τῆς	προώλους	τοῦ	προώλους
δοτική	τῷ/τῇ	προώλει	τῷ	προώλει
αιτιατική	τὸν/τὴν	προώλη	τὸ	προῶλες
κλητική ὦ!		προῶλες		προῶλες
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	προώλεις	τὰ	προώλη
γενική	τῶν	προώλων	τῶν	προώλων
δοτική	τοῖς/ταῖς	προώλεσῐ(ν)	τοῖς	προώλεσῐ(ν)
αιτιατική	τοὺς/τὰς	προώλεις	τὰ	προώλη
κλητική ὦ!		προώλεις		προώλη
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	προώλει	τὼ	προώλει
γεν-δοτ	τοῖν	προώλοιν	τοῖν	προώλοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'μανιώδης' όπως «μανιώδης» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

προώλης < προ- + ωλ-, μεταπτωτική βαθμίδα θέματος όπως στο ὄλλυμι (αφανίζω) + -ης

Επίθετο

προώλης, -ης, -ες

1. άξιος να χαθεί πρόωρα, από πριν χαμένος
2. κατεστραμμένος, αφανισμένος

Εκφράσεις

• ἐξώλης καὶ προώλης (Δημοσθένης)

Δείτε επίσης

• ἐξώλης (εντελώς χαμένος)

Πηγές

• προώλης - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• προώλης - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.